Ik ben gaan zien dat al dat overmatig plannen en piekeren en al die gedachten over "hoe de dingen zouden moeten lopen" niet zo helpend zijn. Het geeft alleen maar meer stress.
Ondertussen ontvouwt het leven zich al vanzelf.
Ik ben veel meer gaan vertrouwen op een rust en wijsheid die voor iedereen beschikbaar is. Handelen vanuit die rust is veel helpender dan wanneer je dat doet vanuit een gevoel van stress. Daar ken je zelf vast wel voorbeelden van.
Volgens de 3 principes is er een universele creativiteit (of intelligentie) in het leven die vanzelf stroomt, in ieder moment. Als je je stressvolle gedachten even laat voor wat ze zijn komen er vanzelf antwoorden en bewegingen (of even stilte).
Als je gaat doorzien hoe het werkt wordt gepieker vanzelf minder en kun je meer openstaan voor de bewegingen van het leven.
Misschien geloof je dat "je er nog niet bent"? Heb je allerlei gedachten over dat je je eerst nog moet ontwikkelen, moet "groeien" voordat je goed genoeg bent?
Het uitgangspunt van de 3 principes is dat je altijd al helemaal goed bent: je leeft en daar hoeft niks af of bij: kijk maar, je bent er al.
Je bent er en het leven drukt zich uit via jou, in ieder moment en op "jouw eigen manier".
En natuurlijk kun je blijven bijleren, dat gaat dan op een natuurlijker en vanzelfsprekender manier.
Als je dit gaat zien kun je met meer gemak afstemmen op wat het leven van je vraagt maar vooral ook: wat het leven je te bieden heeft. Kun je gemakkelijker eigen keuzes maken. Je eigen levenskracht weer voelen en met het leven meebewegen van binnenuit.
Dat voelt een stuk fijner en natuurlijker dan leven vanuit het gevoel dat alles moet. Je krijgt weer het gevoel dat het leven klopt zoals het is en dat je de vrijheid hebt om daarin te bewegen- ergens naartoe of ergens vandaan.